Czy apteka ogólnodostępna może sprzedawać żywność?

24 kwietnia 2023 |

Na pierwszą myśl, apteka ogólnodostępna kojarzy się prawdopodobnie najczęściej z miejscem, w którym można kupić leki. Skojarzenie to jest oczywiście słuszne, nie wyczerpuje ono jednak katalogu zadań realizowanych przez apteki, ani nie obejmuje swym zakresem wszystkich jej możliwych działań. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, rola apteki jest zdecydowanie szersza. Przede wszystkim, apteka jest placówką ochrony zdrowia publicznego, w której osoby uprawnione świadczą w szczególności usługi farmaceutyczne – dotyczy to każdego rodzaju aptek (w ramach przypomnienia, apteki dzielą się na: ogólnodostępne, szpitalne i zakładowe). Nazwa apteka zastrzeżona jest zaś dla miejsca sprawowania opieki farmaceutycznej, świadczenia usług farmaceutycznych oraz wykonywania wskazanych zadań zawodowych farmaceuty.

Tej złożonej tematyce poświęcimy w przyszłości zapewne jeszcze nie jeden artykuł na blogu. Dziś, zwracamy uwagę na wątpliwości interpretacyjne skoncentrowane wokół problemu sprzedaży przez apteki ogólnodostępne żywności. Czy taka działalność jest dopuszczalna?

Żywność – czyli co?

Dla pełnego zrozumienia tytułowego pytania, w pierwszej kolejności należy poświęcić kilka słów na wyjaśnienie pojęcia żywności. W obowiązującym porządku prawnym przewidziano następujące definicje legalne powiązane wprost ze znaczeniem ww. słowa:

  • żywność (lub środek spożywczy) – oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać;
  • środek spożywczy – obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. Definicja ta obejmuje wodę zgodną z normami określonymi zgodnie z ds. 6 dyrektywy 98/83/WE i bez uszczerbku dla wymogów dyrektyw 80/778/EWG i 98/83/WE.

Określono też zamknięty katalog wyłączeń, zgodnie z którym „środek spożywczy” nie obejmuje:

  • pasz;
  • zwierząt żywych, chyba że mają być one wprowadzone na rynek do spożycia przez ludzi;
  • roślin przed dokonaniem zbiorów;
  • produktów leczniczych;
  • kosmetyków;
  • tytoniu i wyrobów tytoniowych;
  • narkotyków lub substancji psychotropowych;
  • pozostałości i zanieczyszczeń;
  • wyrobów medycznych;

[art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia w zw. z ds. 2 Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności – pełna treść rozporządzenia TUTAJ].

Rozważania niniejszego tekstu dotyczą żywności w ww. ujęciu.

Jaką działalność może prowadzić apteka ogólnodostępna?

Zgodnie z przepisami, apteka ogólnodostępna jest przeznaczona do:

  • zaopatrywania ludności w produkty lecznicze, leki apteczne, leki recepturowe, wyroby medyczne i inne artykuły (wskazane w przepisach);
  • zapewnienia świadczenia usług farmaceutycznych oraz sprawowania opieki farmaceutycznej.

W aptekach ogólnodostępnych mogą być też świadczone usługi związane z ochroną zdrowia, tj.:

  • monitorowanie procesu leczenia farmakologicznego stałych pacjentów apteki;
  • doradztwo w samolecznictwie farmakologicznym pacjentów w oparciu o produkty wydawane bez recepty.

Oprócz powyższego, w aptece ogólnodostępnej:

  • mogą być wydawane na podstawie recepty lekarza weterynarii produkty lecznicze lub leki recepturowe przeznaczone dla ludzi, które będą stosowane u zwierząt;
  • na wydzielonych stoiskach można sprzedawać produkty określone w art. 72 ust. 5 [ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne] posiadające wymagane prawem atesty lub zezwolenia – pod warunkiem że ich przechowywanie i sprzedaż nie będą przeszkadzać podstawowej działalności apteki;
  • mogą być przeprowadzane szczepienia ochronne zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (dot. aptek spełniających wymagania określone w odrębnych przepisach).

W kontekście odpowiedzi na tytułowe pytanie, kluczowy jest pkt 2 przedostatniego akapitu.

Na marginesie zaznaczyć także warto, że 30 maja 2022 r. Minister Zdrowia wydał rozporządzenie, na mocy którego dopuszcza się prowadzenie m.in. w aptece ogólnodostępnej działalności polegającej na przyjmowaniu produktów leczniczych, w tym niedopuszczonych do obrotu na terytorium RP, wyrobów medycznych lub środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, stanowiących asortyment rezerw strategicznych, o którym mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 2020 r. o rezerwach strategicznych, albo udostępnionych na podstawie przepisów tej ustawy, przechowywaniu tych produktów, wyrobów lub środków oraz ich wydawaniu pacjentom w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej.

Produkty na wydzielonych stoiskach.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami [por. art. 72 ust. 5 ustawy Prawo farmaceutyczne], w aptekach ogólnodostępnych, na wydzielonych stoiskach, można sprzedawać również m. in. następujące produkty:

  • środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
  • suplementy diety, w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia;
  • środki spożywcze zawierające w składzie farmakopealne naturalne składniki pochodzenia roślinnego;

– spełniające wymagania określone w odrębnych przepisach i posiadające wymagane prawem atesty lub zezwolenia, pod warunkiem, że ich przechowywanie i sprzedaż nie będą przeszkadzać podstawowej działalności apteki.

Analiza wspomnianych kategorii wymagać będzie oczywiście ustalenia znaczenia ww. pojęć na gruncie obowiązującego prawa i ich zakresów, i tak:

  • środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego – to środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych: 1) osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności – taki środek spożywczy może być określany jako „dietetyczny”, 2) zdrowych niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat;
  • suplement diety – to środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych, z wyłączeniem produktów posiadających właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego;
  • środki spożywcze zawierające w składzie farmakopealne naturalne składniki pochodzenia roślinnego nie doczekały się jak dotąd definicji legalnej.

Czy apteka może prowadzić działalność, której wprost nie zakazuje ustawa?

W doktrynie prawa i dostępnym orzecznictwie spotkać można rozbieżne poglądy co do tego, jak należy interpretować przepisy dotyczące działalności apteki oraz wyznaczające jej ograniczenia. Zgodnie z jednym z nich: „(…) ustawodawca upoważnił Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia innych rodzajów działalności, które mogą być prowadzone w aptece. W związku z tym, że Minister Zdrowia nie skorzystał z tej delegacji, w obecnej sytuacji prawnej należy możliwości owych innych rodzajów działalności apteki interpretować w ramach wyznaczonych przez obowiązujące PrFarm. To oznacza, że w aptece mogą być prowadzone usługi nieprzewidziane wyraźnie przez przepisy ustawy PrFarm, ale jednocześnie nie zakazane.” [por. Prawo farmaceutyczne, Art. 86 SPM T. 4 red. Haberko 2019, wyd. 1]. Pogląd ten uznać można za dyskusyjny, zaznaczyć jednak trzeba, że został on oparty o stan prawny sprzed wydania ww. rozporządzenia wykonawczego.

Uwagę zwraca wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 maja 2021 r sygn. akt: II GSK 971/18, w którym NSA sugeruje, że przepisy wyznaczające dopuszczalne rodzaje działalności aptek oznaczają (a contrario) zakaz działalności w nich nieprzewidzianej:

„Głównym zadaniem aptek jest bezpośrednie zaopatrywanie ludności w produkty lecznicze. Pozostaje to w zgodzie z zasadą wyrażoną w art. 68 ust. 1 P.f., na podstawie której apteki są podstawowym podmiotem prowadzącym obrót detaliczny produktami leczniczymi. Sformułowanie „w szczególności”, występujące w art. 86 ust. 1 oznacza, że w aptece ogólnodostępnej poza świadczeniem usług farmaceutycznych, określonych w ust. 2 tegoż artykułu może być prowadzona inna działalność, ale tylko w zakresie określonym przez inne przepisy tj. art. 86 ust. 5 i 8.”.

Przytoczona interpretacja NSA, jakkolwiek bardziej „ograniczająca” zakres działań dopuszczalnych dla aptek, wydaje się pozostawać w zgodzie z intencją ustawodawcy, z pewnością zaś stwarza mniejsze ryzyko naruszenia przepisów. Podkreślić trzeba, że obowiązek zapewnienia zgodności działania aptek z prawem obciąża podmiot prowadzący aptekę – konsekwencje mogą zaś być poważne, w tym nawet doprowadzić do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki (w przypadku nieusunięcia stwierdzonych nieprawidłowości na wezwanie właściwego organu).

Co to oznacza w praktyce?

Z całą pewnością apteki, jako podmioty o szczególnej roli i statusie w polskim systemie prawnym, nie dysponują pełną swobodą wyboru świadczonych usług. Mając na względzie fakt, że działalność aptek podlega kontroli organów państwowych (samo prowadzenie apteki wymaga uzyskania zezwolenia), a przepisy obowiązującego prawa wskazują wprost dopuszczalne działania aptek, przekonujący wydaje się pogląd, zgodnie z którym aktywność nieprzewidziana w normach prawa nie jest dozwolona. Na zadane w tytule pytanie odpowiedzieć należy więc, że sprzedaż żywności przez aptekę ogólnodostępną jest dopuszczalna tylko w przypadku, gdy żywność ta mieści się w określonym ustawowo katalogu i pod warunkiem, że nie przeszkadza to podstawowej działalności apteki.


Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa oraz ma charakter wyłącznie informacyjny. Stanowi wyraz poglądów jego autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.K. i autor wpisu nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.


Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Poprzez kliknięcie przycisku „Akceptuj", bądź „X", wyrażasz zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Więcej o możliwościach zmiany ich ustawień, w tym ich wyłączenia, przeczytasz w naszej Polityce prywatności.
AKCEPTUJ